ÇARESİZ

Seni görmediğim günler,

Bir çakır diken büyüyor göz bebeklerimde,

Bir çocuk ağlaması başlıyor, k ulaklarımda uzun uzun

Ellerim bir yerlere yapışıyor, kurtaramıyorum.

Ya ayaklarım, o benim zavallı ayaklarım

Öyle şaşkın,

Öyle kararsız, öyle çaresiz ki

Seni görmediğim günler karanlıktayım,

Katran gecelerdeyim,

Cehennem misali bir yerdeyim,

Bir demir nasıl paslanır, 

Bir elma nasıl çürürse, 

İşte öyleyim...

(Ümit Yaşar OĞUZCAN)