İBRAHİM SADRİ - ÖZLEDİM

Yağmur var,
Çok sevdiğim rüzgar da,
Bugün Pazar,
Daha uyanmadı komşular,
Damların üzerinde kuşlar,
Daha rahatlar,
Radyolarda eski şarkılar çalıyorlar bu saatlerde,
Gönül penceresinden ansızın bakıp geçenlere doğru.
Yağmur da var
Çok sevdiğim rüzgar da,
Daha uyanmadı komşular,
Bugün Pazar
Ve ben seni çok özledim.

Dışarı çıkmak istiyor canım,
Tek başına haytalık etmek,
Islanmak Pazar sabahında yağmurda,
Boş caddelerde dolaşmak,
Vitrinlere bakmak,
Sinemaların afişlerine,
Sokakların isimlerine,
Telefon kulübelerinde uyuyan çocuklara
Bir merhaba demek sessizce.
Sahilde martılara simit atmak,
Otobüslerin ilk seferlerine binmek,
Gitmek istiyor canım
Hayatın gittiği yere,
Islık çalıp şarkılar uydurmak kendi kendine,
Fırından taze ekmek alıp
Buğusunu çekmek içine,
Ve ben seni çok özledim.

Tam böyle bir şey,
Çiçeğe su yürümesi,
Bebeğin ağlaması,
Toprağın uyanması,
Yağmurun yağması,
Ateşin sıcağı
Bu Pazar sabahı
Tam böyle bir şey.
Bir sabahçı kahvesine uğramak
Bir bardak çay,
Taze dem kokusu
Yani hayatın atardamarlarında dolaşmak,
Bölmeden şehrin uykusunu.
Bir şiir yazmak
Pazar bulmacasının boş karelerine,
Tam böyle bir şey,
Hesapsız, gölgesiz, bedelsiz, kimsesiz,
Bir şiir yazmak.
Bir bardak çay içmek,
Sokaklarda gezmek,
Yağmurda ıslanmak,
Ve ben seni çok özledim...

Yağmur da var,
Çok sevdiğim rüzgar da,
Bugün Pazar,
Daha uyanmadı komşular,
Damların üzerinde kuşlar,
Daha rahatlar,
Radyolarda eski şarkılar çalıyorlar bu saatlerde,
Gönül penceresinden ansızın bakıp geçenlere doğru.
Yağmur da var,
Çok sevdiğim rüzgar da,
Bugün Pazar
Ve ben seni çok özledim...