Başımı bir
çeşmenin taşına koydum usulca,
Kulağımda
suların ince çağıltısı var da
O eski sular
yok taş oluklarda.
Yok artık
yüzümde huzurdan bir iz,
Dilimde suya
hasret bir memleket türküsü
Sularım
nerdesiniz?
Bu apartman
katlarından alın kurtarın beni,
Tavanlar
basık basık, odalar yarım yarım,
Ey çocukluk
günlerimi süsleyen sofalarım
Avlularım
nerdesiniz?
Yine bu gece
yarısı gözlerim kan çanağı,
Yine bekâr
odamın ışığı yanık,
Yok şimdi
benden başka bu şehirde uyanık
Uykularım
nerdesiniz?
Önceleri
yurdumun ak tenli kızlarının,
Türküler
gibi içten, sıcak halleri vardı
Kızlar ki
ince, uzun ve mahzun kuğulardı
Kuğularım
nerdesiniz?
Köprülerle,
çeşmelerle, minarelerle,
Kubbelerle
yurdumu süsleyip duran
Ey mermeri
nakış nakış işleyip konuşturan
Ulularım
nerdesiniz?
Bir semaver
gibi yüreğim sıcak şimdi,
Kimsesizlik
ve gurbet, içimde düğüm düğüm,
Ey bayramdan
bayrama yüzlerini gördüğüm
Komşularım
nerdesiniz?
(Yavuz Bülent BAKİLER)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder